Codziennie wieczorem, przy stoliku na naszym małym tarasie. Butelka wina, lokalne oliwki i twarde sery. Kocyk pod tyłkiem, bo nie zawsze w te majorkańskie wieczory ciepło. Czasem świeczka czasem bez – bo nagminnie gasi ją wiatr.
Siadamy, rozkładamy na stoliku mapę i piszemy. Długopisem, bezpośrednio po mapie.
‚A dziś pojechaliśmy do Arty… Co tam w tej Arcie ciekawego? aaaaa, o sklepie koniecznie trzeba napisać! I halo halo! O pizzy na rynku, najlepszej Marghericie ever, z jedną oliwą na środku. A potem zjechaliśmy do zatoki tą małą drogą, o tutaj…”
Piszę więc. Gdzie, co i jak. Na świeżo, ze świeżych, jednodniowych wspomnień. Subiektywna mapa Majorki – kwintesencja naszego wyjazdu..